Жывi з верай!

Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
               

На скрыжаванні лёс мой злы –
Святло чырвонае імгненна.
Гучыць пытанне сэрца ўслых:
Няўжо жыццё было дарэмным?

Як глупства тое мне ўявіць?
Я мроіць стаў не без ахвоты,
Каб шчасця дзверы расчыніць,
А нават мо і ўсе вароты.

Сябе мой сябра, весялі!
Хай стомленасць знікае з твару.
Вясну ў душы ты пасялі,
Гані прэч цень ад суму-скнары.

Ты ўдзячны лёсу будзь за ўсе
Нягод імгненні, так бывае.
На самай чорнай паласе
Ён па-сяброўску паспрыяе.

На скрыжаванні ўсім стаяць
Жыцця сцяжыны не бясконцай,
І там абавязкова ззяць
Надзея будзе яркім сонцам.

Як важна з верай жыць заўжды,
Быць Марай светлай акрылёным.
І зноў засвеціцца тады
На святлафоры наш «зялёны»!


Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/05/01/5695


Рецензии