Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Зноў усміхнулася мне лета
І казытнула прамянём.
Было дастаткам цела грэта
І абдымалася са сном.
Кватэру сонечным адлівам
Перапаўняла праз акно
І на сустрэчу з Пазітывам
Мяне паклікала яно.
Кранула шчокі прахалодай,
Павекі гладзіла рукой…
Шукала нешта з асалодай,
Знішчала ранішні спакой.
Я ціха вочы адкрываю
Кажу «Гудбай!» цудоўным снам.
Ад іх маркоты я не маю,
Бо крочу па слядах іх сам.
Плясну на душу кавы водар,
Хандры забудуся матыў,
Гляджу: за столікам свабодным
Сядзіць мой сябар – Пазітыў!
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2012/12/05/7939
Пазiтыу
© Copyright: Игорь Субботин Гродно, 2021
Свидетельство о публикации №121050105474
Свидетельство о публикации №121050105474
Рецензии