35 гадоў са дня чарнобыльскай катастрофы
Хата гаротная,
вокны - крыжамі магільнымі.
Рэчы-сіроты,
у спешцы шалёнай пакінулі
гаспадары іх.
Ад сэрца яны адарваныя,
бы ў саркафагу, у хаце старой пахаваныя...
Пад ручніком з васількамі і пеўнем
на покуці
плача ікона,
нібыта ахвяра на допыце.
рукі шырока прасцёршы,
з вачыма адкрытымі,
лялька ляжыць ля дзвярэй,
як дзіцятка забітае.
А на двары
на галінах антонаўскай яблынькі,
што кавуны,
непамерна вялізныя яблыкі
жоўта-зялёныя,
бы лейкемічныя твары.
Зубы ашчэрыўшы выскалам дзікай пачвары,
сука галодная вые-скуголіць ля хаты.
Цыцкі пустыя ірвуй ёй мутанты-шчаняты.
Стронцый паганы на ягадцы кожнай у лесе.
... ні Васіля, ані Ганны цяпер на Палессі.
Чорная памяць палесся
© Copyright: Вера Михно, 2021
Свидетельство о публикации №121042604382
Свидетельство о публикации №121042604382
Рецензии
Почему никто не откликнулся на это стихотворение? Это боль нашей Полесской земли, она коснулась каждого, кто родом оттуда. Я помню жаркий день 26 апреля 1986 года.Никто не знал, что он оставит страшный след в нашей новейшей истории.
Стихотворение как сценарий к фильму-катастрофе наших дней ..
Спасибо за него.
Ростислав Савлук 05.04.2024 15:24 • Заявить о нарушении
Стихотворение как сценарий к фильму-катастрофе наших дней ..
Спасибо за него.
Ростислав Савлук 05.04.2024 15:24 • Заявить о нарушении
Беларускамоўныя не карыстаюцца попытам тут, на "стихире"і ўвогуле я не з самых рэцэнзіруемых аўтараў, Расціслаў.
Дзякую Вам.
Вера Михно 05.04.2024 21:26 Заявить о нарушении
Дзякую Вам.
Вера Михно 05.04.2024 21:26 Заявить о нарушении