Н. Рубцов. Видение на холме. Рус. Бел

Взбегу на холм и упаду в траву.
И древностью повеет вдруг из дола!
Засвищут стрелы будто наяву,
Блеснет в Глаза кривым ножом монгола!
Пустынный свет на звездных берегах
И вереницы птиц твоих, Россия,
Затмит на миг в крови и жемчугах
Тупой башмак скуластого Батыя...

Россия, Русь-
Куда я ни взгляну!
За все твои старания и битвы
Люблю твою, Россия, старину,
Твои леса, погосты и молитвы,
Люблю твои избушки и цветы,
И небеса, горящие от зноя,
И шепот ив у омутной воды,
Люблю навек, до вечного покоя...

Россия, Русь! Храни себя, храни!
Смотри, опять в твои леса и долы
Со всех сторон нагрянули они,
Иных времен татары и монголы,
Они несут на флагах черный крест,
Они крестами небо закрестили,
И не леса мне видятся окрест,
А лес крестов в окрестностях России.

Кресты, кресты...
Я больше не могу!
Я резко отниму от глаз ладони
И вдруг увижу: смирно на лугу
Траву жуют стреноженные кони.
Заржут они- и где-то у осин
Подхватит эхо медленное ржанье,
И надо мной - бессмертных звезд Руси
Спокойных звезд безбрежное мерцанье...

1960-1964

 
БАЧАННЕ НА ЎЗГОРКУ

Ўзбягу на ўзгорак, палаю  ў траву.
І старажытнасцю падзьме раптам з дола!
Засвішчуць стрэлы быццам наяве,
Блісне ў Вочы крывы нож мангола!
Пустэльнае святло на зорных берагах
І чароды птушак тваіх, Расія,
Зацемніць на імгненне ў крыві і жамчугах
Тупы чаравік скуластага Батыя...

Расія, Русь-
Куды я ні зірну!
За ўсе твае старанні і бітвы
Кахаю я тваю, Расія, даўніну,
Твае лясы, цвінтары і малітвы,
Кахаю твае хаткі і кветкі,
І нябёсы, падпаленыя ад спёкі,
І шэпт вярбы ля віра вады,
Кахаю навек, да вечнага супакою...

Расія, Русь! Захоўвай сябе, захоўвай!
Глядзі, ізноў у твае лясы і долы
З усіх бакоў наляцелі яны,
Іншых часоў татарын і мангол,
Яны нясуць на сцягах чорны крыж,
Яны крыжамі неба закрэслілі,
І не лясы мне бачацца вакол,
А лес крыжоў у наваколлях Расіі.

Крыжы, крыжы...
Я болей не магу!
Я рэзка адніму з вачэй далоні
І раптам убачу: рахмана на сенажаці
Траву жуюць стрыножаныя коні.
Заржуць яны- і дзесьці ля асін
Падхопіць рэха павольнае ржанне,
І нада мной - несмяротных зорак Русі
Спакойных зорак бяскрайнае мігаценне...

   Перевод Максима Троянович