Гарыкі паслухаю і вось -
Зноўку поўны сіл і малады!
Толькі задыхаюся я штось
Пасля крокаў мернае хады.
Думкі ўсё звіняць у галаве
Нібы колы мінскага трамвая
Рады бачыць, што народ жыве,
Але можа толькі выжывае?
Праляцелі 72 гады,
Многае ўжо знікла з небасхілу.
Па задумкам я ўсе малады,
Толькі даў бы Бог яшчэ і сілу!
Выбраўшы здаровы жыцця лад,
Кінуў і курыць і піць віно.
Сагравалі позіркі дзяўчат,
Ды не сустракаў я іх даўно
Мае Гарыкi
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121041905526
Свидетельство о публикации №121041905526
Рецензии