Цягнік сышоў. А рэйкі адзінока
Яго агням услед яшчэ глядзяць
Цямнее ліхтара ў тумане вока
І наш цягнік нам болей не дагнаць.
Ён праляцеў праз годы і прасторы,
Праз цемру і завеяў воўчы спеў.
Цягнік юнацтва - пасажырскі скоры
Неверагодна хутка праляцеў.
Ён адышоў туды, дзе ўсё знаёма,
Дзе ранак росны ў спевах салаўя.
Там мы былі калісьці разам дома,
І я быў твой, а ты была мая!
Цягнік сышоў, ды рэйкі засталіся
Яны вядуць у маладосці край.
Звіняць яны: "Хутчэй дамоў вярніся
І ранкі ў дыяментах сустракай!"
Цягнiк маладосцi
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121041800515
Свидетельство о публикации №121041800515
Рецензии