У цёмным, глухiм падзямеллi,
Дзе цемра пануе вякамi,
Прамень абудзiў ад пахмелля -
Гасцiнец за нашы змаганнi.
Каварныя, што чорны дэман,
Анёлаў злых, паўшых нашчадкi
Пазбавiлi свет наш дылемы,
Знiшчаюцца руху пачаткi.
Павольна, пад цiскам прыроды,
На сценах з`яўляюцца трэшчыны
Ад сырасцi i непагоды,
Ды будзяць нас думкамi вечнымi.
Пад нацiскам рвуцца кайданы,
Шукаюць праросткi пагоду.
Былое, як госць нечаканы,
Палохае бурай з Усходу…
Без спешкi, але паслядоўна,
На зорку iдзе пакаленне,
Шукае паветра, дзе вольна,
Вяртае святло i сумленне.
На зорку
© Copyright: Мария Мучинская, 2021
Свидетельство о публикации №121041707085
Свидетельство о публикации №121041707085
Рецензии