Як заўжды Алесь Глебчык
сядзеў,у невялікім кафе.Што ён там
Чытае і чаму не звяртае ўвагу на мяне
думала Рыса, можа зрабіць які-небудзь
спектакль ,каб ён звярнуў увагу.Весь гумар Рысы кудысьці знік.Яна пільна глядзела на Алеся.Потом працерла некалькі разоў паверхню прылаўка за якім стаяла ,потым працерла некалькі шклянак. Яна стаяла крыху надзьмутая і чырвоныя вусны сабраліся ў жменьку.
- Ну як схадзіў ў лазню -звярнулася яна да Алеся.
- Добра- сказаў Алесь.І зноў яго
Вочы былі ў газеце.
Як каменная Рыса павярнулася і пачала
роўна ставіць цэтлікі на якім быў напісаны кошт.
"Няўжо ен не разумее, што ён мне падабаецца, сцяўся ў гэту газету і глядзіць. Але далей паплыў натоўп .
І Рыса забылася на Алеся. Яна старана выконвала свае абавязкі ,а на твары з'явілася задушына.(uспарuна)
Думкi Рысы
© Copyright: Владимир Кушарев-Вода, 2021
Свидетельство о публикации №121041103165
Свидетельство о публикации №121041103165
Рецензии