Сніцца кут мне родны наш,
Дзе ў печы агонь даўно пагас.
Няма матулі больш там нашай,
І не квітнее бэз за хатай.
Няма больш роднае сялібы,
А думкі цягнуць да Радзімы.
Мне сняцца ноччу хата, сцежкі,
На вокнах родных занавескі.
І як квітнеў вясною сад!
Ды зорак яркіх снегапад.
Смак той вады з роднай крыніцы,
Калоссе залатой пшаніцы.
У думках ноччу ўспамінаю,
Затым у снах сваіх ствараю.
Хату бацькоў , што не змаглі,
Дабудаваць нам без вайны .
А я будую зноў і зноў,
І тку з прарочых сваіх сноў.
Эх, абуяла настальгія,
І пераследуе фанастэнія.
06.04.2020г.
Снiцца кут
© Copyright: Воронова Лилия, 2021
Свидетельство о публикации №121040603853
Свидетельство о публикации №121040603853
Рецензии
Вялікі дзякуй за выдатны верш! Творчых поспехаў і ўсяго самага добрага.
Максим Иосифович Ролик 15.04.2021 12:35 • Заявить о нарушении
Максим Иосифович Ролик 15.04.2021 12:35 • Заявить о нарушении
Я вельмі рада Максім, што з нашай страронкі шмат таленавітых людзей!Шчыра дзякую!
Воронова Лилия 20.04.2021 08:21 Заявить о нарушении
Воронова Лилия 20.04.2021 08:21 Заявить о нарушении
Я таксама вельмі рад.Еще вельмі рады, што ведаю многіх творчых людзей з Латвіі, Паўла Плотнікава, Людмілу Сінякову.
Максим Иосифович Ролик 20.04.2021 17:37 Заявить о нарушении
Максим Иосифович Ролик 20.04.2021 17:37 Заявить о нарушении
Павел Плотников мой кумир и учитель,Людмилу Синякову также знаю.Вам добра и успехов.С теплом Лилия.
Воронова Лилия 21.04.2021 16:25 Заявить о нарушении
Воронова Лилия 21.04.2021 16:25 Заявить о нарушении