Семён Цванг. Белла. Рус. Бел
Когда поднимались в горы,
Туристы из Ашкелона,
Чтобы познать Кавказ.
Внизу протекал Терек,
А рядом шумел город,
А Белла всё выше и выше
По тропам водила нас.
Экскурсовод горянка
Так хороша собою!
Мне ты проникла в душу,
Сразу, как никогда.
- Будь же моей женою,
Станешь израильтянкой?
Тихо, чтобы не сглазить
Бэлла сказала: - Да!
Звучала ария «Тоски».
Автобусы мчались дальше.
По военно-грузинской
Новый нас вёл маршрут
А в городе Пятигорске
В гуще зелёной чащи
Лермонтова поминали
Возле горы Машук.
С нами была Белла
В небе высились горы.
Как те из повести-сказки,
Что канула в горький сон
Не та, что любил Печорин
И заколол Казбич.
А ты горяночка Белла
Летящая в Ашкелон.
Бэла
Мы яе Бэлай клікалі
Калі паднімаліся ў горы,
Турысты з Ашкелона,
Каб спазнаць Каўказ.
Унізе працякаў Церак,
А побач шумеў горад,
А Бэла ўсё вышэй і вышэй
Па сцежках вадзіла нас.
Экскурсавод гаранка
Так добрая сабою!
Мне ты пракралася ў душу,
Адразу, як ніколі.
- Будзь жа маёй жонкаю,
Станеш ізраільцянкай?
Ціха, каб не ўрачы
Бэлла сказала: - Так!
Гучала арыя "Нуды".
Аўтобусы імчаліся далей.
Па ваенна-грузінскай
Новы нас вёў маршрут
А ў горадзе Пяцігорску
Ў гушчы зялёнага гушчару
Лермантава паміналі
Поруч гары Машук.
З намі была Бэла
Ў небе высіліся горы.
Як тыя з аповесці-казкі,
Што адышла ў горкі сон
Не тая, што кахаў Пячорын
І закалоў Казбіч.
А ты гараначка Бэла
Якая ляціць у Ашкелон.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №121032909206