Я на вайне

Раз  убачыла  я  ў  сне,      
Як быццам я -ды на вайне…
І грукат тых жа зноў гармат,
Паветра  рве  бяды  набат.   
Наўкол дрыжыць усё жывое.
Дзе   прыстанішча якое?
Дрыжыць ад  выбухаў Зямля,
Ноч паўстала супраць  дня!
Прачынаюсь  я  ад  жаху,
Нібы  йшла  на  тую плаху.
Ад  такога, братцы, сну
Я  ўжо  болей  не  засну...      
Ажно   калоціцца    душа
І ў сэрцы ззяе  пустата... 
Лепш нябачыць гэткіх сноў,
Лепей  сніцца  хай любоў!


Рецензии