Я на вайне
Як быццам я -ды на вайне…
І грукат тых жа зноў гармат,
Паветра рве бяды набат.
Наўкол дрыжыць усё жывое.
Дзе прыстанішча якое?
Дрыжыць ад выбухаў Зямля,
Ноч паўстала супраць дня!
Прачынаюсь я ад жаху,
Нібы йшла на тую плаху.
Ад такога, братцы, сну
Я ўжо болей не засну...
Ажно калоціцца душа
І ў сэрцы ззяе пустата...
Лепш нябачыць гэткіх сноў,
Лепей сніцца хай любоў!
Свидетельство о публикации №121031506193