Жыццё бяжыць, на жаль, iмклiва
I вельмi прыкра не паспець сказаць:
Любiмым пра каханне, асаблiва,
Сябрам i блiзкiм – шчасця пажадаць…
Для мiлае матулi, бацькi -
Што ў сэрцы светлы вобраз iх заўжды…
Ды дзеткам, што чакаюць ласкi, -
Як марыш зберагчы iх ад брыды…
Не пакiдаць на заўтра словы,
Якiя прынясуць у сэрцы свет…
Часамi нашыя размовы
Для блiзкiх, як ахоўны амулет…
Скупiцца на цяпло не трэба,
Дарыць яго патрэбна ў пэўны час.
Яно для сэрца – горстка хлеба,
А для душы – лясны, духмяны квас…
Паспець сказаць
© Copyright: Мария Мучинская, 2021
Свидетельство о публикации №121031503685
Свидетельство о публикации №121031503685
Рецензии
Прекрасное стихотворение, особенно - последняя строфа!
С теплом.
Вячеслав Серов 2 25.05.2021 16:14 • Заявить о нарушении
С теплом.
Вячеслав Серов 2 25.05.2021 16:14 • Заявить о нарушении