Каб не было нiколi «зноў» –
Патрэбна ўсеагульнае прызнанне
Памылак, згубленых гадоў -
Перад сваiм народам пакаянне…
Трымаць у памяцi сваёй
Балючыя гадзiны ў родным краi,
Каб не залiўся ён крывёй -
Пазбавiцца навек ад чорнай зграi.
Не дапускаць у сэрцы зло,
Ды не згараць жаданнямi расплаты,
Лячыць падбiтае крыло
Цяплом, каб не вярнуўся змрок у хаты…
Згубiць гiсторыi этап -
У помнiках акрэслены, былiнах -
Пакорлiва, як чорны раб,
Блукаць у пошуках вясны ў руiнах…
Гiсторыя – наш абелiск –
Не загубiць, не сцерцi немажлiва…
Падтасаваць, дабавiць блiск –
Дарма! Жыццё сплялося, як надзiва…
Каб не было нiколi «зноў»
Патрэбна памяць блудных лабiрынтаў,
Пашана вопыту бацькоў
У пошуках шляхоў на верх алiмпа.
Каб не было нiколi зноу
© Copyright: Мария Мучинская, 2021
Свидетельство о публикации №121031002534
Свидетельство о публикации №121031002534
Рецензии