Апошни бой
Мы адчувалі ўжо, як набрыняла глеба.
Дык бі ў твар! У жывасць шчок, павек!
Расстрэльвай крупамі халоднымі іх з неба!
Дык зацягні нябёсы прасціной!
Дык адпраўляй вятры хадзіць па соснах!
З апошніх сіл спрачаецца з вясной
Зіма, што будзе зрынутай з нябёсаў.
07.03.2021
Свидетельство о публикации №121030706802