Вершы
в безверье, грусти, сплине, дрёме...
Вытаскивать из-за межи
небытия душевной комы
самой придётся. Кто ж ещё?
За волосы и за плечо—
аки Мюнхгаузен—рраз и всё!
Ды хоць сабе супрацьляжы!
Ў бязвер`i, суму i дрымоце....
Выцягваць з гэткае мяжы
Ўсё роуна прыдзецца, мой коцiк,
ТАБЕ САМОЙ.
Пазней...раней…
Мюнхаўзенаўскi дабрадзей...
Свидетельство о публикации №121030505808