Невядомай
Ў студнёвы дзень - вясну!
Жарсцлівым позіркам сарвала
Пялёнку майго сну.
Зіхценнем ранішняй вясёлкі
Прыцягваў твой пагляд,
Такі чароўна мяккі, волкі,
Каб быў застацца рад!
Каб я шукаў і дні, і ночы
Каб ежы быў не рад,
Шукаў бы малахітны вочы,
Чароўны райскі сад!
Каб усе казкі і быліны,
Адчай душы ў журбе,
Каб памяць роднае краіны -
Злілося ўсе ў табе!
Каб ты ўсюды даравала
Душы надзейны схрон
І мае мроі калыхала
Ў працягу доўгіх дзён!
Ты маладосць падаравала
Мне сэрца аддала,
Каб мяне радасць сустракала
Ля роднага сяла!
Свидетельство о публикации №121022800191