Не пакідай здзяйснення мар на потым,
Жыві жыццё адным бурлівым днём.
Каб цераз край надзённых спраў турбота,
Сціхала недзе толькі перад сном.
І чырванець, калі за што і будзе,
Даруй душа памылкі на шляху.
Бо б'ецца сэрца трапяткое людзі,
Для ўсіх для вас і для сябе крыху!..
... Прыйшло параўнанне дарэчы,
Як маці ўчыняе бліны,
А цеста расце каля печы,
Бо снег у пачатку зімы.
Яна яго зноў абмінае,
А потым: патэльня і жар.
І кожны сваё атрымае:
Хто блін, а хто вершаў пажар!..
Дзе трохі язык і запнецца,
Аб той старадаўні акцэнт.
Ды сэрца, адчуе зноў сэрца,
Для гонару ёсць аргумент!..
Да 130 годзя з дня нараджэння Максiма Багдановiча
© Copyright: Владимир Зезюлин, 2021
Свидетельство о публикации №121022606274
Свидетельство о публикации №121022606274
Рецензии