Распускаюцца ўжо дрэвы,
Зноў па жылах сок бяжыць,
Птушкі зранку ладзяць спевы,
Бо жывое хоча жыць!
Так жыве ўсё ў прыродзе,
Секс - гэта жыцця працяг!
Ў похве слодыч мы знаходзім
Забываем боль і страх
Хоча бо найсвентшы Божа,
Каб да свету забыцця
Мы хацелі сябе множыць,
Секс - гэта ж працяг жыцця!
Згіне ўсё і спарахнее,
Як вада ў раку збяжыць.
Слодыч пачуцця не стлее
Будзе вечна юнай жыць!
А таму ўначы ці ўранку,
Як натхненне ўзніме бог,
Я хачу маю каханку,
Каб знайсці рай паміж ног.
Каб забыць усё на свеце,
Вусны цалаваць да спазмаў
Ды з каханай разам меці
Незабыўны ток аргазмаў!
Вясеннiя напевы
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121022005083
Свидетельство о публикации №121022005083
Рецензии
В твоём стихе "Вясеннія напевы": "рай между ног" - непревзойдённый шедевр!!!
Виктор Цекунов 28.02.2021 12:08 • Заявить о нарушении
Виктор Цекунов 28.02.2021 12:08 • Заявить о нарушении
Дык яно ж так і ёсць, толькі людзі саромеюцца ў гэтым прызнацца! Ім лягчэй і, як многім здаецца, той рай аблаяць матам.
Станислав Шастак 28.02.2021 17:27 Заявить о нарушении
Станислав Шастак 28.02.2021 17:27 Заявить о нарушении