Штучнасць
Быццам ідзеш па сне.
Штучны ўвесь снег — і горача,
Горача, горача мне.
Дрэвы казачна-штучныя
Пад святлом ліхтароў,
Што мастаком укручаны
Ў заднікі сцэн двароў.
Мой персанаж, палаючы,
Рушыць праз штучны свет.
Ведаю, сёння ў баечны
Ён забрыдзе сюжэт.
Сёння варожаць вуліцы,
Заўтра — іграць фінал.
Нехта са сцэны спусціцца
Ў цемру глядацкіх зал.
Здыме ён маску стомлена,
Люстра дадуць яму —
Вось ты, мой твар аголены...
Страшна.
Страшна.
Холадна.
Прэч! Гартавацца ролямі.
Штось увабраць свядомае.
Мець — хоць штучнае — полымя.
Покуль
Скаруся
Сну.
15.02.2021
Свидетельство о публикации №121021502705