Простыя змены

Ох, гэты хростны! Ужо чалавек сабе так сярэдні.Можа гэтак вычварнасць гаварыла з Хельгай, а на самой справе,яна нічога дрэннага пра яго не думала, а мабыць і крыху ён мабыць і падабаўся чымсьці,далікатнасцю;крыху хвалявалася перад госцямі і аўтобусе думала, што прыгатаваць ,як улаштаваць свята, таму і з'явіўся ўжо гэты подых, напружанная як статуэтка
ехала Хельга на кірмаш,у аўтобусе было не ўтульна  і дыхаць няма было чым,
не так ўжо поўна але млосна.Раптам ёй здалося,што са святам яна наробіць глупстваў, але яна разумела , што гэта просто стома ад адной і той жа думкі. Нават чакала хроснага  з яго Альжбетай,тры жанчыны і адзін мужчына,не двое яшчэ яе дзіцяці, пасядзець за адным сталом,паслухаць музыку, калі ёсць пра што пагаварыць,паказаць дзіцяці ўпершыню свайго Хростнага . А калі быў жывы бацька дык ўсё было як раней,
штосьці змяняецца, але ёсць жа добрыя звычкі сустракацца. Яна яшчэ памятала як маці завязала ёй блакітныя стужкі ,а калі прыйшоў хростны пабегла яго сустракаць ,зараз крыху прыцвярдела...Простыя змены!