Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Сцірае памяць лета фарбы.
Зляцела зноў лістота з крон,
Ды не забыць мне ласкі скарбы
Ды аксамітных ліній трон.
У свет свае ссыпаўшы мары,
Нас Бог з пустэч ствараў за штось.
Але ж усіх выдатней чараў
Жаночых рысаў прыгажосць.
Краса палоніць погляд, розум
І ап'яняе без віна,
Са шнара ўе ўзораў розы
Ў грудзях, дзе моцная яна.
Час слодыч дзён намеры мае
Схаваць у бездані былой…
Я ў думках аксаміт кранаю
Ў паклоне памяці сваёй.
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2017/01/06/5424
Аксамiт
© Copyright: Игорь Субботин Гродно, 2021
Свидетельство о публикации №121020703743
Свидетельство о публикации №121020703743
Рецензии
