У; тумане нельга мне разгледзець щасце ,
І нельга ду;шу распазнаць сваю .
Як многа дзён шукала дзе - та побач ,
Імкнулась сэрдцам у; гэту глубіню .
І ціхім эхам затрымалісь у;зоры ,
Вачэй прыгожых невясомы мір .
Мая Краіна...як жа мы пахожы ,
І гэты мір для нас з табой адзін .
І твой ласка;вы облік у азёрах ,
Лясоу; тваіх прыгожы , дзіу;ны стан .
Мая Краіна...як жа мы пахожы ,
Тваёй прыроды чарау;нічы звон .
І птушак тых , што так высока у; Небе ,
І тых палей , лясоу; , азёр і рэк .
Мая радзіма...як жа ты прыгожа ,
Цябе кахаю я на доу;гі век .
У тумане нельга мне разгледзець щасце
© Copyright: Анастасия Сокол -Герасюк, 2021
Свидетельство о публикации №121020604117
Свидетельство о публикации №121020604117
Рецензии