Виноградова Евленья. Эти дрова. Рус. Бел

Эти дрова мой отец-работяга
("труженик" - так говорил про себя)
в знатный мороз без нытья и напряга,
дело крестьянское крепко любя,
впрок заготавливал, - щепки летели!
Пот на спине проступал сквозь тулуп!
Чтобы в дожди, холода и метели
в доме у нас был покой и уют.

С вечера мощный топор дровосечный
клал он намокнуть в большое ведро,
чтоб топорище держало покрепче, -
во как задумано было хитро!

Сам же укладывал диво-поленья
(чай, всё берёзу возил на дрова!)
ровно, красиво, как в милой деревне, -
вольно чтоб сохли для печи-костра!

Этот костёр его рук негасимый
нас выручает в морозы сейчас.
Смотришь на фото... - отец ты мой милый...
дальше лишь слёзы... нет силы для фраз.

...Зверски убит был отец наш - защитник.
Я не считаю его ордена...
Пред топором тем такой беззащитный
ночью глухой... А родная страна

в важном обличье судьи лихоимца
всех оправдала.. и те мужики
ходят на воле, довольны их лица,-
ездят на тачках, едят шашлыки...

Мне же за то, что я вышла на митинг
против законов державы такой
штраф неподъёмный... Кричать:"Помогите!"
некому,.. знаю... Ведь царский покой

в царских покоях дороже солдата.
... Без топора я, но тоже - солдат.
Нет, я не жажду кровавой расплаты,
но и дороги не вижу назад.

Гэтыя дровы
 
Гэтыя дровы мой бацька-рабацяга
("працаўнік" - так казаў пра сябе)
у шляхетны мароз без ныцця і натугі,
справа сялянскае дужа кахаючы,
празапас нарыхтоўваў, - трэскі ляцелі!
Пот на спіне праступаў скрозь кажух!
Каб у дажджы, халады і завеі
ў хаце ў нас быў супакой і выгода.

З вечара магутную сякеру дравасечную
клаў ён умакрэць у вялікае вядро,
каб сякерышча трымала мацней, -
у як задумана было хітра!

Сам жа ўкладваў дзіва-палены
(чай, усё бярозу вазіў на дровы!)
роўна, хораша, як у мілай вёсцы, -
вольна каб сохлі для печы-кастрыца!

Гэта вогнішча яго рук незгаснае
нас выбаўляе ў маразы цяпер.
Глядзіш на фота... - бацька ты мой мілы...
далей толькі слёзы... няма сілы для фраз.

...Па-зверску забіты быў бацька наш - абаронца.
Я не лічу яго ордэны...
Прад сякерай тым такі безабаронны
ўначы глухі... А родная краіна

ў важным абліччы суддзі ліхвяра
ўсіх апраўдала.. і тыя мужыкі
ходзяць на волі, задаволены іх твары,-
ездзяць на тачках, ядуць шашлыкі...

Мне ж за тое, што я выйшла на мітынг
супраць законаў дзяржавы такі
штраф непад'ёмны... Крычаць:"Дапамажыце!"
няма каму,.. ведаю... Бо царскі супакой

у царскіх пакоях даражэй салдата.
... Без сякеры я, але таксама - салдат.
Не, я не прагну крывавай адплаты,
але і дарогі не бачу назад.

    Построчный перевод на белорусский язык Максима Троянович