Зарапад. Ляцяць так хутка зоркі,
У стрэхі хат, у зарослыя кусты.
За сялом сустрэліся вячоркі,
Дзе кладзецца супакой круты.
Задымілі печы непрыкметна.
У наваколлі чуецца гармонь.
Каб сустрэцца ў часе кветным,
Ды прайсці далонь у далонь.
Мне здаецца не знайсці ніколі
Голаса, што кліча ўсё далей…
Як жа позна даў я волю волі.
Ці няўжо мне помсціць чарадзей?
Не магу пазбыцца ўспамінаў,
Той карысці, што душы бальзам.
У небе месяц разаслаўся клінам.
Палымнеюць зоркі сам на сам.
Звездопад
© Copyright: Максим Троянович, 2021
Свидетельство о публикации №121011003646
Свидетельство о публикации №121011003646
Рецензии
