У краiне страчаных рэчау
На рэчаў страчаных мяжы,
Між сумак, шарфаў, розных страў,
Між таямніц крывых сцяжын,
Шукаць каханне я пачаў.
Стамлёны сумам і журбой,
Пытанні людзям я губляў:
Ярчэй за Сонца бляск сабой
Каханне бачыў хто, маўляў?
Глытаў я пыл чужых дарог,
Кругоў нямала накруціў,
А страту адшукаць не змог,
Не шкадаваўшы ног і сіл.
Цяпло з’яўлялася ў грудзях,
Спявала нешта ў галаве,
Праменьчыкам кранала шлях,
Шаптала, што ў душы жыве...
Як груз зваліўся, насамрэч,
Мой пошук скончаны, сябры!
Каханне – гэта вам не рэч,
Не страціць тое, што ўнутры.
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2015/08/06/3778
***
Лирика Игоря Субботина в двух версиях (русская и белорусская) представлена в книге-перевёртыше "Счастье в ломбард не сдают", который уже поступил в продажу (книжный магазин «Раница», Гродно)
О презентации лирического сборника читайте здесь: http://stihi.ru/2020/06/25/8964
Свидетельство о публикации №121010906143