Аб чым маучыць зорка?

Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
               

                Моры салёныя ад таго,
                што слёз пакут у іх
                значна больш, чым шчасця.

Маўчыць ізноў пра што ўначы
Нам зорка, страціўшы імпэт?
Крычы да хрыпу ці шапчы –
Маўклівы зыбкі сілуэт.

І першаю была якраз
Яна на небе для каго?
Мо Месяц ведае адказ,
Ды не пачуем мы яго.

Лунаюць небам дзве душы,
Што з целаў выбеглі на час.
Зайздросціць зорачка ў цішы,
Ды не раскажа пра экстаз.

Хавае ў хвалях дзёрзкі план,
Пазбавіць зорку каб нуды,
Сакрэт спазнаўшы акіян,
Але ж у рот набраў вады.

А заўтра... Заўтра ў целы зноў,
І пра спатканне – а ні-ні!
І ззяннем сонечных вятроў
Ў каралі ростань звяжа дні.

Няма гісторыі канца.
Шмат зорак мае звод нябёс…
Каханне, дзеі без вянца,
Ды акіяны горкіх слёз.


Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2016/08/19/7828

***
Лирика Игоря Субботина в двух версиях (русская и белорусская) представлена в книге-перевёртыше "Счастье в ломбард не сдают", который уже поступил в продажу (книжный магазин «Раница», Гродно)
О презентации лирического сборника читайте здесь: http://stihi.ru/2020/06/25/8964