В. Маяковский. Мелкая философия. Рус. Бел
на глубоких местах
Превращусь
не в Толстого, так в толстого, —
ем,
пишу,
от жары балда.
Кто над морем не философствовал?
Вода.
Вчера
океан был злой,
10 как черт,
сегодня
смиренней
голубицы на яйцах.
Какая разница!
Все течет…
Все меняется.
Есть
у воды
своя пора:
20 часы прилива,
часы отлива.
А у Стеклова
вода
не сходила с пера.
Несправедливо.
Дохлая рыбка
плывет одна.
Висят
плавнички,
30 как подбитые крылышки.
Плывет недели,
и нет ей —
ни дна,
ни покрышки.
Навстречу
медленней, чем тело тюленье,
пароход из Мексики,
а мы —
туда.
40 Иначе и нельзя.
Разделение
труда.
Это кит — говорят.
Возможно и так.
Вроде рыбьего Бедного[1] —
обхвата в три.
Только у Демьяна усы наружу,
а у кита
внутри.
50 Годы — чайки.
Вылетят в ряд —
и в воду —
брюшко рыбешкой пичкать.
Скрылись чайки.
В сущности говоря,
где птички?[2]
Я родился,
рос,
кормили соскою, —
60 жил,
работал,
стал староват…
Вот и жизнь пройдет,
как прошли Азорские
острова.[3]
3/VII — Атлантический океан.
1925
Дробная філасофія
на глыбокіх месцах
Ператваруся
не ў Талстога, так у тоўстага, -
ем,
пішу,
ад спякоты даўбня.
Хто над морам не філасофстваваў?
Вада.
Учора
акіян быў злы,
як чорт,
сёння
пакорлівей
галубкі на яйках.
Якая розніца!
Усё цячэ…
Усё змяняецца.
Ёсць
у вады
свая пара:
гадзіны прыліва,
гадзіны адліву.
А ў Стеклова
вада
не сыходзіла з пяра.
Несправядліва.
Дохлая рыбка
плыве адна.
Вісяць
плаўнічкі
як падбітыя крылцы.
Плыве тыдні,
і няма ёй -
ні дна,
ні покрыўкі.
Насустрач
павольней, чым цела цюленя,
параход з Мексікі,
а мы -
туды.
Інакш і нельга.
Падзел
працы.
Гэта кіт - кажуць.
Магчыма і так.
Накшталт рыбінага Беднага - абхопу ў тры.
Толькі ў Дзям'яна вусы вонкі,
а ў кіта
ўсярэдзіне.
Гады - чайкі.
Выляцяць у шэраг -
і ў ваду -
брушка рыбінкай шпігаваць.
Схаваліся чайкі.
У сутнасці кажучы,
дзе птушачкі?
Я нарадзіўся,
рос,
кармілі соскаю, -
жыў,
працаваў,
стаў старават…
Вось і жыццё пройдзе,
як прайшлі Азорскія
астрава.
Построчный перевод на белорусский язык Максима Троянович
Свидетельство о публикации №121010506908