Unosi wiatr nadzieje,
I tylko pustka Ci zostaje.
I moze ;wiatlo i widnieje,
Lecz wewnatrz cos tam wieje, wieje…
I mozej nic nie trzeba robic.
Rozluznic sie i czekac,
Kiedy zablysnie slonce, zawidnieje.
I wtedy puscic strzale i nie zwlekac.
I niech se leci strzala ta :
Za morze, gory, oceany,
I trafi tam gdzie trzeba.
I wtedy poznasz bez omany
Co dlugo tak szukales…
I wtedy zdejmiesz swe kajdany.
I wezmiesz co naprawde chciales .
TAT 26.12.2020
Strzala
© Copyright: Татьяна Прит, 2021
Свидетельство о публикации №121010308549
Свидетельство о публикации №121010308549
Рецензии