Чаропка

І зноў душа мурзой проставалосай
ля ног Тваіх схіляецца ў літАнні:
"Амый мяне, Гасподзь, як брудны посуд,
не годны для Твайго выкарыстання!

Ды толькі не трымай, як мёртвых Цэрбер!
Пастаў у лёсе коску, а не кропку.
Хай буду я й не золатам, не срэбрам,
а глінаю — ачышчанай чаропкай.

Ты  мне ў яе даруй святую брагу —
з рукі Сваёй жывільную вадзіцу.
Мо некаму, зняможанаму смагай,
нагбом з яе прызначана напіцца

Тваёй Любві, што з трэптам захавана,
бы з горняга струменьчыка, празрыстай...

Яна адна амые ўсё заганы!
І будзе ўсё асвечанае чыста!"


Рецензии
Стихотворение глубоко и замечательно по смыслу и по чувствам!
Поздравляю, друже!
З павагой! З цеплынёй ад усяго сэрца!
Виктор.

Виктор Герцвольф   12.02.2021 00:16     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.