Мая любоў, о Маці, Беларусь!
Няўжо з Табою, Божа, я нягодна так малюсь!
Кахаю, крывёй сэрца абмываю,
А перамен у сваім жыцці не назіраю…
Дзе ж праўда з крыўдай парадніліся?-
У якой старонцы зачыніліся?
Якую літасць ад улады нам сёння чакаць?
Дзе ж лідар той, што зможа адказаць?
Я – права слаўная, адна у гэтым краі?
Дзе той уладар, што так цябе люляе?
Дзе той, што хрэсны ход з малітвай і харугвай павядзе
Па роднай матухне у вялікай грамадзе?
Мая матуля, родная даруй.. няма таго, што раньш было,
Прадана усё! За грошы мітры уладарам купляем самІ,
Усім прыходам у імяніны мы папоў прыходскіх услаўляем.
Загінулі усе вёскі, могілкі, дамы і храмы ...
Няма любові ў нас і да цябе, зямелька, забылі Бога -
Вось і ўся мая крыўда, а без яго ні да парога, вось бяда!
18.11.2020 7-00
Дзе той, што павядзе?
© Copyright: Ирина Окунь, 2020
Свидетельство о публикации №120111801531
Свидетельство о публикации №120111801531
Рецензии