Повiсывшы сына, вжывэш ведь в Одрыжынь
В корчех някых малпы
Ій гора ны зналы
Са в7ы нырашкы.
Но вот сів на жабок
Такый цваный батько,
Шо зразу ж погасло
Аж соныйко в харый.
Бо ек гэто в бані й ны мытыся з банды фш.
А ну-ка, залупа, одлазь до почварый!
І скынулы в лужыцу ту во, згынь, шкуру,
Шо надто віхурыв по всій білый пуньцы.
І шо ж гэ ты баіш, добылыся ж шчасця
І навыть з русалкы савмейсна с татармы й.
Да, гэ, тут яцьвягы зь якыся напалы
Да й хвайно с-пуд задніц отшыблы всі яйкы.
Ныгайно ныдбайно розбылы шалашык
І гахнулы швайко шэ з раз пару падлу.
Поліно з бырозы одразу роспалось.
Чы шэ была сфацьба агромна ву Анькы?
Ну, от! Чын по чыну! Зламалы шыпшыну
Да й ф храпу пранцыву і выгналы быдла.
Наклалы на сайты 100 с 5 фата-грахій ш.
Оно коб ва Кобрынь лылася шэ й брага.
І но хтось гармоньку залымшы-с водоё.
І граты высільле ны вэльмы вам лёзно.
Ля відьмы отлічно ж і тэе во скрыдло,
Шо так заліхвацко уставыв шэ крыска.
Но от – мы прочнулысь. І шо ж то пак туткы.
Да вота: маркота. Бо ж сонцэ вуж сіло.
І мы но с дебілком пудсілы до діжкы
І гэтак пак мыло вкусылы і шынкы.
Ах, сны! Ны відіння ж далы Мняв нянькы даж.
І вход, мо, в ворітця у7 будэ выдный.
11 різок да шэ ж до такых жэ –
І шося в аж 4 улізлы граблішкы.
Свидетельство о публикации №120111308238