Михаил Крупенькин. Дыхание мечты. Рус. Бел

Дыханьем свежим вечер ободрит
И оживут в душе воспоминания,
И вновь меня в минувшее манит
Судьбы подарок, светлый миг свидания…

Растрепан ветром шлейф густых волос…
Как из былин, из сказок, из приданий
Волшебник смелый, гений - виртуоз, -
Вписал твой образ в  мир моих мечтаний…

И чувств мятежных в сердце не унять
Всё так свежо и трепетно, и нежно
И ниспадёт на сердце благодать,
И вновь в душе и вера ,и надежда…

А за окном, осенний плачет дождь
И лист опавший в луже слёз купает….
Как не старайся, не мечтай, но всё ж
Весна взамен зимы не наступает…

Но неужели это соловей?



Дыханне мары
 
Дыханнем свежым вечар падбадзёрыць
І ажывуць у душы ўспаміны рання,
І зноў мяне  мінуўшчына задобрыць:
Дарунак лёсу - светлае спатканне…

Растрапаны  шлейф густых валасоў…
Нибы з быліны, з казак, ці з наданняў
Адважны чараўнік, бы віртуоз наноў, -
Тваю выяву піша з летуценняў…

Мяцежнасці ў сэрцы не суняць...
Усё так дрыгатліва, далікатна.
А сэрца стане мілату чакаць,
Дзе знойдзецца і вера, і надзея…

А за вакном зноў плача дождж
І ліст які апаў купаюць слёзы…
Як не імкніся, але ўсё ж,
Замест вясны чакай зімы пагрозы…

Але няўжо спявае салавей?
Чый гэта звонкі голас  раздаецца?
Прыслухайся, прашу
                ў душы маёй
Вясна зноў радуецца і смяецца…

   Построчный перевод на белорусский язык Максима Троянович