***
На пагорку ля царквы Ільлінскай
Клён апошні ліст ужо згубіў.
Справіў ён па восені памінкі,
Па душы, каторую любіў.
Ён сваё па восені адплакаў,
Будзе зноў журыцца да вясны.
Прэлых лісцяў вадзяныя знакі –
Гэта плата восені за сны,
У якіх ён з любай цалаваўся
Ля царквы Ільлінскай на гары…
Сёння сам з сабою ён застаўся.
З ім хоць ты, паэт, пагавары!
05. 11. 2020 г.
На пагорку ля царквы Iльлiнскай...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2020
Свидетельство о публикации №120110505061
Свидетельство о публикации №120110505061
Рецензии