Аркадий Ляховецкий. Пересол. Рус. Бел

Уходит друг за шагом шаг,
Молчанье... Ни руки, ни взгляда...
От разговора по душам
Остался горечи осадок.

Обрывок мысли:- Навсегда!
И пульса частое биенье.
Как точно нанесён удар
Нелепого разъединенья!

В минуту трудную, когда
Впервые до конца поверил,
Что беспросветная беда
Вплотную подступила к двери.

С грехом, давно ли, пополам,
Поскольку грех любому ведом,
Пуд соли до последних грамм
Распробован и вместе съеден?

И,вдруг, пожалте, пересол!
А друг - не настоящий, ложный!
Он, бывший, - большее из зол,
Которое измыслить можно.

Перасол
 
Сыходзіць сябар за крокам крок,
Маўчанне... Ні рукі, ні погляду...
Ад гутаркі па шчырасці - урок
Застаўся гаркаты асадак.

Абрывак думкі:- Назаўжды!
І пульса частае біццё.
Удар нанёс ён сапраўды
Недарэчна раз'яднанае жыццё!

У хвіліну цяжкую, калі
Ўпершыню да канца паверыў,
Што беспрасветна мы жылі,
Бяда ўжо адчыніла дзверы.

З грахом, ці даўно, напалову,
Вядомы грэх любому мелі,
Пуд солі да апошніх грам
Мы,  паспытаўшы,  разам з'елі?

І,раптам, бачыш - перасол!
А сябар -  сапраўдны, ілжывы!
Ён,  быўшы, - большае з тых зол,
Якое выдумаць магчымы вы.

    Перевёл максим Троянович