За што стаяла грамада
На плошчы Незалежнай?
Яна малілася штодня
Аб велічы бязмежнай.
У Курапатах нездарма
Крыжамі гнуцца цені,
Касцямі дыхае зямля
Ад болі і сумлення.
Мы помнім нашу чараду –
Заўжды рабамі звацца.
Цягнулі доўга барану,
Але чарга – падняцца.
У голас песня загучыць
Пра лёс маёй Радзімы.
І беларус больш не змаўчыць,
Хай хопіць яму сілы
На тое, воля каб была
За родны край змагацца,
З замежжа не баяцца зла
I больш рабом не звацца.
Наказ даю вам назаўжды:
Свабоду беражыце,
І подых волі малады
З павагаю нясіце!
10-11.12.2019.
Грамада, цi Цень Курапатау
© Copyright: Димидов Константин, 2020
Свидетельство о публикации №120102909021
Свидетельство о публикации №120102909021
Рецензии