Мой родны кут, мая Радзіма,
Забыць цябе мне не магчыма!
Дзе б ні была, заўжды кахаю
Ды у сэрцы ноччу калыхаю…
Калі ў твае азёраў вочы
Глядзіць хтось зіркам воўчым,
Я буду біць яго і гнаць,
Каб долю лепшую шукаць
Для маёй любай Белай Русі,
Якой заўжды я ганаруся.
Ня трэба рваць маю зямлю-матулю
На кавалкі, бо я яе шкадую…
Я пайду са сваімі дзецьмі ў засаду,
Пакіну свет ды любую пасаду,
Каб толькі выказаць пратэст і абурэнне
За тое, што натхняе Божае стварэнне
На мітынгі і веру ў лепшае маёй Радзімы,
Даруйце ўсе, хто ўжо даўно яе пакінуў…
23.10.2020 0-08
Моя Родина
© Copyright: Ирина Окунь, 2020
Свидетельство о публикации №120102306113
Свидетельство о публикации №120102306113
Рецензии