(прысвячаецца таму, хто аднойчы зiмой заняу месца у маiх думках)
ціхія сумныя ночы
зноў наступаюць на горад.
твае чорныя, чорныя вочы-
мой страшны вораг.
твае рукі ляцяць у неба.
адчыняеш свае далоні.
ляцяць твае словы з водарам свежага хлеба
i ведаеш - я назаўжды ў тваім палоне.
зімой, калі рана цямнее
ты з'яўляешся мне ў снах.
у сярэдзіне таямнічага снежня,
калі дым з трубы,
калі снег апусціўся на дах...
хлопцу з чорнымi вачыма
© Copyright: Эмма Грэйс, 2020
Свидетельство о публикации №120102201045
Свидетельство о публикации №120102201045
Рецензии