Сярод поля побач з лесам,
Відаць чорную сцяжынку,
Крумкачы сядзяць, смяюцца,
Быццам зведалі смяшынку.
Столькі гукаў небывалых
Паўтараюць зноў і зноў.
Барытонам лупяць жарты,
Закіпае ў жылах кроў.
Проста нехта не прызнаўся,
Зараз моўчкі трапіў у змрок,
Морква - дзеўка маладая,
З бульбаю ў адзін мяшок.
Морква
© Copyright: Евгений Юрьевич Герасименко, 2020
Свидетельство о публикации №120101604774
Свидетельство о публикации №120101604774
Рецензии