Не, не благое, не добрае
І не катуе жыццё.
Белае, шэрае, чорнае,
Грэшнае ці бездакорнае,
Так адбылося - і ўсё.
Промні, я веру, бяскрыўдныя,
Лашчаць пяшчотна штораз.
Ды бачу вачамі абрыдлымі
Праўдападобна агіднае
Сонца на небе падчас.
Сонца, трывай мяне, любае!
Я ўжо шукаю маршрут,
Дзе б мае думкі бяззубыя
Больш не складалі са згубамі
Вечнае кола пакут.
10.10.2020
Агиднае
© Copyright: Мария Руслановна Шебанец, 2020
Свидетельство о публикации №120101202781
Свидетельство о публикации №120101202781
Рецензии