С. Я. Надсон. В толпе. Рус. Бел

Не презирай толпы: пускай она порою
Пуста и мелочна, бездушна и слепа,
Но есть мгновенья, когда перед тобою
Не жалкая раба с продажною душою,
А божество - толпа, титан - толпа!..
Ты к ней несправедлив: в часы ее страданий,
Не шел ты к ней страдать.... Певец ее и сын,
Ты убегал ее проклятий и рыданий,
Ты издали любил, ты чувствовал один!...
Приди же слиться с ней; не упускай мгновенья,
Когда болезненно-отзывчива она,
Когда от пошлых дел и пошлого забвенья
Утратой тяжкою она потрясена!..

У натоўпе

Не пагарджай натоўп: няхай ён парою
Пусты і дробязны, бяздушны і сляпы,
Але ёсць імгненні, калі перад табою
Не жаласная рабыня з прадажнаю душою,
А бажаство - натоўп, тытан - натоўп!..
Ты да яго несправядлівы: у гадзіны яго пакут,
Не ішоў ты да яго пакутаваць.... Спявак яго і сын,
Ты ўцякаў яго праклёнаў і рыданняў,
Ты здалёк кахаў, ты адчуваў адзін!...
Прыйдзі ж зліцца з ім; не выпускай імгненні,
Калі хваравіта-спагадны ён,
Калі ад пахабных спраў і пахабнага забыцця
Стратай цяжкаю ён ўзрушаны!..

   Построчный перевод на белорусский язык Максима Троянович