Милена Тамми. Па-де-де. Рус. Бел
Я никому уже не верю, но мне, как прежде, снятся сны.
В них я парю и поднимаюсь всё выше к солнцу и луне,
Где звёзды в коде па-де-де, любовь где сила, а не слабость.
Вдруг крылья делают размах... И вижу - что не разглядела:
Как кто-то пишет белым мелом на серо-синих облаках
Калиграфически, без лести, историю моей судьбы.
Огонь сгорает до золы и даму пик, погубят крести.
Я там , где звёзды в па-де-де танцуют танец лебединый,
И хоть немножко обидно, растает дымка, в этом сне.
Па-дэ-дэ
Калі, статут ад мітусні, і зачыняючы шчыльна дзверы,
Я нікому ўжо не веру, але мне, як перш, сняцца сны.
У іх я пару і паднімаюся ўсё вышэй да сонца і месяца,
Дзе зоркі ў кодзе па-дэ-дэ, каханне дзе сіла, а не слабасць.
Раптам крылы робяць размах... І бачу - што не разглядзела:
Як хтосьці піша белым мелам на сера-сініх аблоках
Каліграфічаскі, без ліслівасці, гісторыю майго лёсу.
Агонь згарае да попелу і даму пік, загубяць хрэсці.
Я там , дзе зоркі ў па-дэ-дэ танчаць танец лебядзіны,
І хоць трошкі крыўдна, растане сон, у гэтым месцы.
Перевод на белорусский язык Максима Троянович
Свидетельство о публикации №120091701562