Уцячы з беларускае матрыцы
Я выпіў атруту, невыносных пакутаў
Бязлітасначорных маўклівых машын...
Лязгае недзе апошні засоў на дзяварах
Поусьцю пакрыты з зяпай адкрытай
Ходзіць з вачыма галоднымі, страх
Моўчкі, пакуль мы трывалі, міналі гады
Звонку балюча, ўнутры пустэча
Хістаюцца вагі закону - пустыя яны
Колькі б не засталося не жыць нам у снах
Праглынуўшым пілюлю дасылаюць кулю
Гумову - не цацачку, сапраўдны агідны жах
Болей -не існуе законаў, не мае праваў для тых
Што паўсталі з ілюзій, болей не людзі
Рэчаіснасьць была не для іх...
Рэагуй, бо інакш цябе скрышаць, зжаруць
Ператвораць у гумус, што смокчуць як кумыс
Тыя хто нас заўжды сцерагуць
Вось такое чакае жыццё: кожды дзень, час
Варта - быць, прабуджаць, барацьбу не сканчаць
І сістэма аднойчы сканае без нас!
0709202019:53
Свидетельство о публикации №120090707322
Как только люди поймут ТО, что должны понять, система и рухнет.
Благодарю,сударь!
С Новым годом, однако!))
Мила Кудинова 08.01.2021 01:04 Заявить о нарушении
Поль Сандр 08.01.2021 12:32 Заявить о нарушении