Жабка скача па балоце,
Прыпякае сонца,
Хвоя цешыцца у ляноце,
Шмель гудзе бясконца.
А на трауцы, ля асiны,
Грэецца варона,
Прытамiушы сваю спiну,
Чорная з зяленым.
Тут i лiска цiха бегла,
Не спалохау птушку,
А затым под дрэва дегла:
"Як твая мянушка?"-
Запыталася ворону,
Тая ж науцекi,
Вось такi загад закону,
Нават калi спёка:
Як сяброу себе шукаеш,
Думай, цi такi ён,
Якiм ты яго жадаеш
Бачыць, цi адкрые
Ён табе сябе самога,
Бо жыцце цяжкое....
2005
Жабка
© Copyright: Мария Якимович Щелкова, 2020
Свидетельство о публикации №120090607529
Свидетельство о публикации №120090607529
Рецензии