Сваю любоў, сваю любоў
Мы захаваць навек, з табой хацелі.
А па палях, а па палях
Мятуць завеі ўжо, мятуць завеі. 2 р.
І не знайсці, і не знайсці
Дарог да шчасця не зямному.
Святла няма, шчасця няма -
Аддадзена была і ты другому. 2р.
Мятуць завеі ўжо, мятуць завеі.
І будуць зноў у нас з табой сустрэчы .
Растае боль, былыя страты.
Яшчэ ня вечар у нас, яшчэ ня вечар! 2 р.
Раманс Фёдара Ісаева на музыку Г.Свірыдава да к / ф «Завея»,пераклала з рускага Лілія Воранава ( Журавінка)
Шораг ападаючай лiствы
© Copyright: Воронова Лилия, 2020
Свидетельство о публикации №120090403550
Свидетельство о публикации №120090403550
Рецензии