Бар шундый балалар кызыма!

Бар тыныч балалар: энисенен, ин,енэ
Башын салып йоклый торганнар.
Аларнын, куллары утларга урелми,
Ут белэн уйнамыйлар алар.

Узсузлелэре бар: «Тотма! Янасын, бит!»
Ялкын белэн кардэш булганнар.
Кирэксэ дэ, бик кирэкмэсэ дэ,
Очкыннарны тотып алганнар.

Сэер балалар бар: бик елак балалар,
Кузен утка куркып ачканнар.
Килеп ж,иткэч инде, тотып карамыйча,
Калтыранып, тизрэк  качканнар.

Уж,этлэре дэ бар: орку катыш кыю,
Курыкса да, утка багалар.
Утта яна-яна, тырышып  алга атлый,
Саркыса да янган яралар.

Минемчэ, болары  кочлелэр затыннан:
Сынаулардан алар курыкмый,
Егылса торалар, авыртса чыдыйлар,
Ялкынсыз беркем дэ  чыныкмый.

Сынмый узлэштерче тормыш дэреслэрен:
Чыныга тик  утта янганнар.
Килер ж,ин,у! Ышан! Бэхетле була, тик
Ж,ин,улэрне яулап алганнар!

Балам!!! Ж,ИН,Э ТИК КОЧ САЛГАННАР!!


30 август, 2020 ел


Рецензии