Бар шундый балалар кызыма!
Башын салып йоклый торганнар.
Аларнын, куллары утларга урелми,
Ут белэн уйнамыйлар алар.
Узсузлелэре бар: «Тотма! Янасын, бит!»
Ялкын белэн кардэш булганнар.
Кирэксэ дэ, бик кирэкмэсэ дэ,
Очкыннарны тотып алганнар.
Сэер балалар бар: бик елак балалар,
Кузен утка куркып ачканнар.
Килеп ж,иткэч инде, тотып карамыйча,
Калтыранып, тизрэк качканнар.
Уж,этлэре дэ бар: орку катыш кыю,
Курыкса да, утка багалар.
Утта яна-яна, тырышып алга атлый,
Саркыса да янган яралар.
Минемчэ, болары кочлелэр затыннан:
Сынаулардан алар курыкмый,
Егылса торалар, авыртса чыдыйлар,
Ялкынсыз беркем дэ чыныкмый.
Сынмый узлэштерче тормыш дэреслэрен:
Чыныга тик утта янганнар.
Килер ж,ин,у! Ышан! Бэхетле була, тик
Ж,ин,улэрне яулап алганнар!
Балам!!! Ж,ИН,Э ТИК КОЧ САЛГАННАР!!
30 август, 2020 ел
Свидетельство о публикации №120083003141