Виноградова Евленья. Глянь-ка, а лета-то нет
крыльями рыжими машет.
Гроздья рябины над лавочкой
сделались крышею нашей.
Вот и зажжённая лампочка.
Вот и протоплена печь.
- Иней! О, Боженьки, мамочка, -
в травку теперь не прилечь!
С мокрых ботинок испачканных,
с мальвы - до глаз чердака -
веет рассказом запальчивым,
не пережитым пока.
... Точно, тепло не растрачено, -
спрятано в шапку. Секрет
солнечных семечек пальчикам…
…Глянь-ка, а лета-то нет…
Зірні-ка, а лета няма
Госць раўнівы - матылёк -
крыламі рудымі махае.
Гронкі рабіны над лаўкай
зрабіліся дахам нашым.
Вось і запаленая лямпачка.
Вось і прапалена печ.
- Іней! О, Божачкі, матуля, -
у траўку зараз не прылегчы!
З мокрых чаравік выпацканых,
з мальвы - да вачэй гарышча -
вее аповядам запальчывым,
не перажытым пакуль.
... Сапраўды, цяпло не размантачана, -
схавана ў шапку. Сакрэт
сонечных семечак пальчыкам…
…Зірні-ка, а лета няма…
Перевод на белорусский язык Максима Троянович
Свидетельство о публикации №120081905217