Сергей Курдюков. Одинокий старик. Рус. Бел

На Поклонной горе,
   звон в ушах, тишина.
Одинокий старик,
   боль в глазах, седина.
И слеза по щеке
   прокатилась одна,
В такт поклонам звенят
   на груди ордена.
Он прошел всю войну
   от дверей до дверей,
Видел слезы "горючие"
   жен, матерей,
Был в плену и познал
   ад и хлад лагерей,
И бежал сквозь тайгу
   от людей и зверей.
Если нужно терпеть,
   стиснув зубы не ныл,
Если нужно простить,
   чистым сердцем простил,
Помянул он как мог,
   тех кого схоронил
В горле вставший комок
   с водкой он проглотил.
Он остался один,
   и в душе пустота,
Отгорожен весь мир
   от него без моста,
В одичавшей стране
   он герой – сирота,
А вокруг суета,
.............суета,
.................суета…
Но не вспомнить нельзя,
  что творила война,
Ничего, ты крепись,
  ты держись старина,
Может все же воспрянет
  страна ото сна,
На Поклонной горе
.....звон в ушах,
..............тишина…


Самотны стары
 
На Паклоннай гары,
   звон у вушах, цішыня.
Самотны стары,
   боль у вачах, сівізна.
І сляза па шчацэ
   пракацілася адна,
У такт паклонам звіняць
   на грудзі ардзена.
Ён прайшоў усю вайну
   ад дзвярэй да дзвярэй,
Бачыў слёзы "гаручыя"
   жонак, мацярэй,
Быў у палоне і спазнаў
   пекла і холад лагераў,
І бег скрозь тайгу
   ад людзей і звяроў.
Калі трэба трываць,
   сашчаміўшы зубы не ныў,
Калі трэба прабачыць,
   чыстым сэрцам прабачыў,
Успомніў ён як мог,
   тых каго схаваў
У горле які ўстаў камяк
   з гарэлкай ён праглынуў.
Ён застаўся адзін,
   і ў душы пустэча,
Адгароджаны ўвесь свет
   ад яго без маста,
У здзічэлай краіне
   ён герой - сірата,
А вакол мітусня,
.............мітусня,
.................мітусня…
Але не ўспомніць нельга,
  што дзеяла вайна,
Нічога, ты мацуйся,
  ты трымайся старына,
Можа ўсё ж акрыяе
  краіна ад сну,
На Паклоннай гары
.....звон у вушах,
..............цішыня…

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович