Як жа так адбылося?!

Як жа так адбылося,
Як жа сталася так?!
Мабыць, я – адгалоссе
Ад стагодзяў, –  бягляк?

Можа, я не тутэйшы,
Не жыхар я зямны?
А намолены вершык
Я чытаю услых.

Рос, дзе сонца ўставала,
Каб жылі людзі зноў,
Дзе дажджамі змывала
Цень бязрадасных сноў.

Жыць бы! Толькі без суму,
Але ж без мітусні,
Без дарэмнага тлуму
І без брыдкай хлусні.

Жыць у Бога ў далонях,
Ў сэрцы жыць з ім, або
У ягоных нядолях,
Доля ж – хай для яго.

Хай яму хопіць волі,
Хопіць сіл зберагчы
Нас ад жаху, ад болі,
Ад вар`яцкай начы.

Хай зямля нам прачыстая,
Нам – святая зямля.
Мы ж ёй не каланісты,
Нам Радзіма яна.

Можа, то летуценні
Ці цяжкі нават сон?
Хай мінае зацьменне,
Не ў руку хай мне ён.


Рецензии
Вельмi добра, щчыра, прачула
. Кранула спавядальнасць Вашага верша! Дзякуй за гэта!
З павагай да Вас,
Галина

Галина Сайко   04.01.2021 01:43     Заявить о нарушении
Спасибо, Галина Ивановна, за хороший отзыв! Первая проба на белорусском языке.
С Рождеством! Здоровья, благополучия, творчества!
А. Бондарев

Александр Бондарев 3   06.01.2021 07:28   Заявить о нарушении