Там…
Там, глыбока--у памяці клунках,
Усё так, як хацелася б сёння.
Ажывае маленства ў малюнках,
Іх вятрыскі-дажджы не прагоняць.
Там пазы маці мазала глінай,
Печ бяліла з аптэчнай зялёнкай.
Там назвалі ў жніво мяне Нінай,
Адарылі радзімай старонкай.
Стравы з печы мы елі ў ахвоту,
Там не ведала фарбы падлога.
І малым, у траве каля плоту,
Нам здавалася сцежка дарогай.
Там так цёпла, утульна і ціха…
Жаль шчымлівы душу працінае--
Фотастужка жыцця адным мігам
Зноў да таты і мамы вяртае.
Там, далёка-далёка за гаем,
Ці на поплаве ў кветках расістых,
Мы маленства сваё і губляем
І знаходзім у думках чыстых.
2019 год
Там...
© Copyright: Нина Ковальчук, 2020
Свидетельство о публикации №120072804760
Свидетельство о публикации №120072804760
Рецензии
Я здзівіўся і ўсміхнуўся, калі прачытаў пра аптэчную зялёнку: нават не ведаў, што дзесьці так робяць. І мы дадавалі сіньку, калі мы бялілі хату. І такую ж сіньку дадавалі ў пральны парашок пры мыцці пасцельнай бялізны, альбо белага адзення, альбо ручнікоў. Вось так.
Але падлогу мы заўсёды фарбавалі карычневай фарбай. Хоць асабіста мне таксама давялося жыць у доме, дзе падлога ніколі не ведала фарбы. А ў суседнім доме жыла бабуля, у якой падлогі ў хаце не было, замест гэтага яна змазвала зямлю анучай.
Дзякуй Вам, Ніна, за настальгію.
Братислав Либертус-Кармина 28.07.2020 22:29 • Заявить о нарушении
Але падлогу мы заўсёды фарбавалі карычневай фарбай. Хоць асабіста мне таксама давялося жыць у доме, дзе падлога ніколі не ведала фарбы. А ў суседнім доме жыла бабуля, у якой падлогі ў хаце не было, замест гэтага яна змазвала зямлю анучай.
Дзякуй Вам, Ніна, за настальгію.
Братислав Либертус-Кармина 28.07.2020 22:29 • Заявить о нарушении
І Вам вялікі дзякуй за ўвагу да маёй творчасці. Было вельмі прыемна чытаць ваш каментарый. Усяго Вам добрага.
Нина Ковальчук 29.07.2020 05:49 Заявить о нарушении
Нина Ковальчук 29.07.2020 05:49 Заявить о нарушении