“Дзякуй”
-Ой, як смачна, паглядзі,
Хуценька за стол ідзі.
Еш, унучка, калі ласка,
Вось катлеткі і каўбаска…
-Ба, дзе мяска ты ўзяла?
-Свінка нам яго дала.
Зелле ты насіла летам-
Падзялілася за гэта.
Заблішчэлі вачаняты,
З-за стала- і ходу з хаты.
-Ты куды, што не дагнаць?.
-“Дзякуй” я хачу сказаць.
Праз хвіліначку-другую
Сустракаю я малую.
Толькі бегала дарма:
Свінкі ў хлеўчыку няма.
2019 г.
Спасибо
© Copyright: Нина Ковальчук, 2020
Свидетельство о публикации №120072708507
Свидетельство о публикации №120072708507
Рецензии
Добры верш, Ніначка! А сітуацыя з мясам-салам даволі далікатная... трэба неяк растлумачыць дзіцяці, але як? Мая малая ўнучка расказвала, што дзедава свіння ў лес уцякла і там кабаном стала, г.зн. што цяпер яна дзік!))
Клавдия Семеновна 28.07.2020 11:33 • Заявить о нарушении
Клавдия Семеновна 28.07.2020 11:33 • Заявить о нарушении
Дзякуй вялікі за каментарый, Клавачка. Унучка лічыць так: карова дае малачко, масла, смятану і застаецца жывая і здаровая, то, напэўна ж, і са свіннямі усё гэтак сама.
Нина Ковальчук 28.07.2020 12:08 Заявить о нарушении
Нина Ковальчук 28.07.2020 12:08 Заявить о нарушении